Uç Bakalım Sen De !Gün gelir saat vurulur Akrep can verir yelkovanın kucağında Kurulur sofrası yalnızlığın Bir yetim kalbinin tam ortasında Bal olsa ne fayda Değil mi ki acı sürgün verir her lokmasında Kavurur pembe yumuşak kalbini taş’ın Yoğurur kendi azabını ellerinde Hasret kemiğe dayanır. Kazınır ismi en yakın arkadaşın Hafızalar yıkanır ruhun teneşirinde Ve saat düşülür mermer başlığına Silinir adres defterinden Azrail’in Vuslat düşer yollara Dost bağının bülbülleri de susar Düşman bağının baykuşları da Bir yürek vurur Bir kürek vurur Bir hançer vurur yetim yüreklere Bir türkü okunur “Gitti de gelmedi” makamından “Geldi de gülmedi” makamına… Su verilir menekşelere Ne fayda altında yatana Su çiçeğin Can çiçeğin Gözyaşları yetimin malı olsa gerek Uç uç böceğim Annen sana sarı pabuç alacak Baban seni cennetten kollayacak Hadi uç be böceğim. |