ÖZLEME YENİLEN İSYANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Babalıyken babasızlığıma...
Kalemin namlusunda can çekişirken yüreğim Kelimeler mermi gibi saplanacak hafızana Şimdi anlamazsın, Havai gönüllerde yaşarken ikinci baharını… Bir gün gelecek, Geçmiş diyeceksin, her şey için çok geç… Bakacaksın mazinin dar penceresinden, Uzatacaksın ellerini, tutan olmayacak Kaybolacaksın heybesinde hayallerinin Rutubetini hissedeceksin küflenen kalbinin Boşluğa sarılacaksın sıcak bir bedene hasretken Kaybolacaksın, yok olacaksın, Erimeyecek ruhunu donduran karlar Esmeyecek meltem, Gülmeyecek güneş, Yağmayacak yağmur Ve sen… Ve pişmanlığın… Gün görmeyecek mahkum gibi bağlı zincirlere Kaybolan zamanın sömürgesinde esir… Çocuk kalbimin acısını duyar mı Meşakkatli hırslarla nasır bağlayan yüreğin Bilsen kaç kabusun baş kahramanı oldun zifiri gecelerde Kaç umudu kelepçeledin kalbinden Kaç yerimden vurdun beni , En çok da senle dolu hayallerimden… Vakit hüzün şimdi, Göz”bebek”lerim acıyor baba, Bari onları kandırma… Şu an, Özleme yenilen isyan… |