GölgeAkordu bozuk, bir gitardın sen. Üzerine kahve dökülmüş, bir kağıt Tuşu kırık bir kumanda, telefondun hep! Bazen, Çocuklara masaldın. Pamuk şekerine sarılı, çubuk. Bazen de; Göçerken mevsimini karıştıran, Yaz sıcağında kanatlanacakken, soğukta donan kuş. Ve sınırları olmayan; Koca bir coğrafyaydın sen. Girdikçe düşman toprağına, tarih sayfasından silinen! ...Yâni; Bir gölgeydin hep Kayıp ruhumun, denize hasret; Çakıl taşından bozma kayalığın, kuru çıkıntısında... ...Aşktın. Adnan Bilgiç 14.11.2012 Çarşamba |
ekrem akbunar