Vazgeçtim
Kapat şehrin ışıklarını
Süzülsün karanlığa hüzün Resimlerim bile az beyaz, çokca siyahtan Vazgeçtim Pervazdaki pembe sardunyalardan Vazgeçtim Günışığından Şarabi renkte yudumlarken hayatı Nereden bilirdik sis altındayız Çözülürken uçurum kenarlarında ellerimiz En derinde Göçe direnen yaralı bedenlerimiz Nereden bilebilirlerdi Gelmeyen ölüm de, gelen diken dolusu gündü Bir kozaya sığamayan biz Parçalanınca kabuğumuz hiçmişiz Lamekan, adressiz Bitince direnme gücümüz yerçekimine Başucumuzda bir taş nöbette Nöbetçinin dilinde -Ne ölen masum Ne öldüren haklı- |