Koynumuzda Memleket KokusuNe denizler gözlerimiz kadar ıslaktı Ne libasımız beyaz kaldı Geldiğinde Çelik kanatlı kuşları Seslikte, ümitlenme Mevzileniyorlar Daha büyük iştahla saldıracaklar Son türkünü söyle Savrulsun güneye Günahkarların ’toplanın’ sesinde Gidişlerin nereye Belki de baharı hiç görmeyeceğin yerlere Koynumuzda memleket kokusu Sıra sıra dizdiler Meçhule sürdüler. Canım kırıldı Kırım’da Kovulduk karanlığa Kim bilir Şafak söker mi bir daha |