sessizlik...gece örter düşlerin örtüsünü karanlığı ardına alıp yürür ayın yakamoza sitemini duyarsın bir midye kabuğunda hiç eskimeyen hüzzam bir şarkı mırıldanır yalnızlık sarılır geceye gündoğumlarına inat asılır gökyüzü gözlerinde ıslak bir serçe gibi üşür söner yüreğindeki ışık sessizlik çöker... 14/11/2007 |
An olur,sessizlikte sağırlaşır insan.
En çok geceye yakışır,sessiz isyanlarda duymak kendini...
...Ve gece buyur eder sadece cesur yürekleri.
Sessizliğin ağırlığını hissettirebilen şaire tebriklerimle.