Şehrim kayıp...Pencerenin pervazında zaman yağmalarken uykularımı ne yana dönsem düş vurgunu gece şehrimden kayıp yüzleriyle geçerken kırlangıçlar bir çift kanat sesinde korkularım ellerim uzanırken her iç çekişte duaya sabrımın bam telinde keşkeler bilmiyorum hangi günün akşamı bu dili çözülürken yeminlerin sus pus, soğuk odalar ve söyle hangi nefes hasrete umut saklı bir düşe yakınken ölüm ıssız caddelerde volta atarken ceplerimde gölgeler biriktiriyorum kendime çelme takarken sevdaya dair düşüyorum...üşüyorum... sözleri susmuş sislerin kenarında bir adam gözlerimi kapatırken uyansam ama yorgunum ben... ki şehrim de kayıp... kasım2017 |
Haz alarak okuduğum şiirde muhteşem bir kurgu VE DÜZEN MEVCUT..
............................................ Saygı ve selamlar..