AYDINLIK
Bir ürperti hissettim,
Duyduğum ses neydi bilemedim. Sonra rüzgârın fısıltısını dinledim; Cama vuran yağmuru ve sensizliği hissettim. Birden dindi rüzgâr Ve çapkın bulutlar dağıldı, Kuşattıkları güneş belirdi gökyüzünde aniden. Hava yol verdi kışa, Baharı karşılamaya artık hazırdı doğa. Gönlümdeki sis de kayboldu, Gökyüzündeki karanlık yok olmuştu… Dingin bir havada, Dingin bir yürekle Mutluluğu kucakladım, Her şeyi boş vermeye karar verdim. Çöpe attım puslu, efkârlı günleri, Derinlere gömdüm yalnızlığı Ve karşıladım tüm benliğimle Sonsuz aydınlığı… |