UYANDIK

Ömür mahzeninde uyurken
Bin umudun kucağında yıllandık
Eridi usul usul vadenin toy köpüğü
Boş kadehten bade içip arındık...
Başı karlı badireler aşarken;
Şaş bakışlı mehtaplara sarındık.

Ufuktan bir gün güneş doğdu,
Pek çok güne sis doldu
Bahar yoktu, onu biz şiirlerde aradık
Yürek düşkün, kalem müşküldü
Çapraz ateş hattında, baygın kurşunlar attık.

Yosun kokan sevdanın efsununu kuşanıp
Pembe tablo döşedik düşlerin seherine
Gözleri âma, gönlü sâbi, hayalde hürdük
İnci mercan taşıdık sevginin seferine

Menzile varmak için, bağı çözük dizlerle
Kaç durakta kendimizi bekledik?
Her solukta indik bindiğimiz yerlerden
Ne kürekler çektik, omuzlar ah ederken;

Sığ sularda kaç kulaç alev aldı,
Onları biz gökte yıldız sandık
Yol tükenip uçurum görününce
Gafil uykulardan uyandık..!

Asuman Soydan Atasayar