BARIŞ'A ÖZGÜ (7)
Her Gün;
"- Senmisin?" diye sorar bana Ayna, üzülür-eksilirim. Dünü düşünür; "- Evet, benim! diyemezsin. Her Gün biraz daha ölür Güneş, milyonlarca patlamayla soğur-küçülür Kardeş, göremezsin. Her Gece uzaklaşır bizden Yıldızlar, yaklaşarak Kara Deliğe, çeker bizi de Ölüme, direnemezsin. Ya Ay? Bir yarım, bir Dolunay! Her Gün Bilenir Bellek, Eskiyi görerek "- Yenilmişim!" derim, yeniden Karar veririm Eşit, Hür ve Mutlu olmaya Barış içinde yaşamaya. Ne kadar sevinir Ayna, bilemezsin! |