akŞamHer yüz izafidir kendi bakışına Mesela kırıldığında su Önce mavisi ölür Bir damla yağmur bozar Kafiyesi akşam Rüzgarı kül Sesi Çağrıdır sırata Göğe açılan avuçlardır şerhen Fay hattı derinliğinde bir şehir kapısında üç kuş ölüsü Şiirler geçti teni yırtık gecelerde Lamelif eğildi, kalbine nü çizip Üşüdüm sustu yıldızlar Tutup ellerinde bir gülü Öpüm- mutluydu tanrılar Yani bilesin ki İki çizgidir yaşamak Bu ben’im dedim Ayna taşımam Kimseye sormayacak kadar Blirim aşkı Uzakta büyüdüm Yakın bir ruhla Hatırladım da Son bir bahardın Ve ben şairdim hala Bakmaya degildi gözleri Tutup öpmeye Gülüşü naif bir narkoz Bu senin kifayetsiz halin Senin bu şehrine inat Kadetrali getirip assam Bir resim gibi gözlerine Sadece ellerin mi Bütün ezberi bozulur Şiirlerinin... |
Her şiir bir kördüğümde
Ve kalem
Kendini infaz ederken ayrılık sancısında...
...
Sayfa sayfa şiirler okuyorum dost
Dolu dolu
Kutladım yine