ZEYTİN AĞACI _AĞIDIKalbi siyahtı tiranın yeşilini beklerken kök toprakla Tanrı arasında çığlığına diz çöken rüzgar baltasında kan sıçrayan celladın ve ışığı kesen karanlığın kırılma sesini tutup size getiriyorum.. Geceleri ben duyuyordum ağlayan zeytin ağaçlarını Sessiz derin kuş kanadında acının kıpırtısı zihinde susun’ kalbinizi dinleyin onun yerine ya da korkmadan konuşun yüreğiniz kadar Kelebek ölüsünü öpün mesela her sabah çözülemeyen üç denklemi anlatın bana nasıl yaşanır bu dünya.. Yaşlı bir kavak ağacı dinledi beni bir şair ölürse dedi gölgeme defin.. bir şair ağlarsa sevin yeşile bulanmış yumuşacık bir ruhla gökyüzü göz hizasında bir çizgi çöl ölü yeşilin iskeleti.. Zaten düş olan rolünüzde her nefes alışınız bir ağrı ne varki bunda demeyin Harukulade gülümsemesi bir bebeğin çocuğunu emziren annenin sevgilisinin elini tutan bir erkeğin bir zeytin ağacı gölgesinde zifiri karanlığı gözlerinize bağlayanları görün diyedir Işığın ve Ağacın HATMİ.. CC_ |
Ne var ki bunda demek kolaydır.