halüsinasyonipleri gevşet us pinokyo ahşap bedenine küfrediyor duvar diplerini kapı ağzında açılan gözleri saklayın hayali kanlar bulaşıyor elime kokuyor tırnak diplerim insan en çok aklına yenilir sapkın düşleri gibi uğulduyan fikirler doğurur sağ lop’u suç ve ceza o an biçimsizdir paris metrosu gece yarısıyla sevişiyor beynimde ki azgın jüri ölümcül kuralları sayıklıyor kulağa sonra görüş açıma saçılan saçları kırmızı’nın kıvamlı tonu akıyor dilime emrediyor şeytan indir kılıcı itaat et günahın efendisine merak etme ruhu yükselir göğe ve mermer taban kadını emiyor organları yapışıyor suni ayaklarıma terim savunuyor sismik cinayeti olmadı adağın yalandı insancı soluklar dokundukça üstüme halüsinasyon azat ediyor benliği ve kovuluyor adem kuzgun mecrasından tanrı duy beni kutsal suyunda yıkandı alnım gölgeler ırzıma geçiyor sabaha karşı kara bir ses kurşuni bir nefes açıyor göğsümü kurtar tükeniş yakın ya da isyan et iblise çeksin tırnaklarını düşüyorum uçurumun dibi ceset kaplı ölü veya diri çığlığımda eziliyor suretleri... lamour |
Birde bu kadar vurgu yapılırken akıl derken farklı bir noktaya gittim aslında.. Duygusalım derim yüreğimle veririm kararlarımı ama yüreğime bu kararları veren aklım hiç şüphe etmemiştim aklımdan ama bu şiirden sonra oturup bi düşünmeliyim ne kadar akıllıyım.. Sen harikasın be şairim hemde çok harika.. sevgimlesin..