Belki de gerçek şiir en kısa "an"ı anlatan şiir; şairin zihninden geçen

minnacık bir hatıranın boğazımızı düğümlemesi,ruhumuzda kekre tatlar

bırakması, ayva gibi, nar gibi...

Baştan beri demek istediğim buydu benim; hatta o kadar istememe

rağmen ulaşmaya çalıştığım şiir menzili buydu:

"Okuru çarpan, o güne kadar düşünülüp de dile getirilemyen o büyülü

"an"ların şiirini yazma arzusu.

Bazen denk geliyor burada; ama çoğu zaman da o cevhere ulaşmak için

de kocaman bir dağı elemek gerekiyor galiba, binlerce yazıyı şiir diye

okumak zorunda kalıyor insan.

Şair belli ki çok zeki biri: Sağ gösterip sol vurdu namıssız:))

Bizi Orhan Pamuk'un "Kar" romanındaki bay "Ka" gibi "K" ile ilgili meraka

odaklayıp "nar" göstergesinden yüreğini döktü ortaya.Tam da alengirli bir

aşk meşk vaziyetine konsantre olmuşken göynük bir hüzne buladı akşam

akşam.


"Nar" göstergesi; esasen şairin bugünkü yalnızlığı, dağılıp

parçalanmışlığı... Usta işi şiirlerde gördüğümüz "kavramın

somutlanması tekniği"ni çok başarılı bir şekilde uygulamış şair.Hatta o

kadar ki; "nar" objesini kişileştirip Yunuslayın: "Bir ben vardır bende

benden içerü" dercesine, şiirdeki zaman ve kişi metaforlarını

katmerlemiş.Biri şimdiki zamandan geriye bakan şair, diğeri şairin

çocukluğu ve yine kendisini imlediği "nar".İşte şiiri sinemaya yaklaştıran;

ama sinemanın da yer yer çaresiz kaldığı sanatın nirengi noktası burası:

Bu şiirin sahnesini nasıl çekeceksiniz? Zira şairi bugünden düne götürseniz,

narla oynayan ve onu parçalayıp halıyı kirleten,ardından annesinden tatlı

bir papara yiyen çocuk, dağılan nar tanelerinde asılı kalan bakışlar,

damardan bir müzik...Yine de kotaramazsınız şiirdeki duyguları

yansıtmayı; çünkü "nar" imgesine şairin bugününden bakınca, o aslında

şairin bugünkü hayatının macerası.

Hasılı kelam bu şairi şiddetle kınıyorum, bana kafayı yedirtecek yahu.

Bu şiir son zamanlarda okuduğum en özgün ve yarınlara kalacak bir

şiirdir.

Neden?

Şundan:

* Şiirde orijinal gösterge bulmak zordur.Şair bunu "nar" imgesiyle

sağlamış.

* Onca soyut kavramın bu kadar küçük ve üç harfli bir nesneye sığdırılması

ustalık ister.

* Şiir çocuksu, naif , arı duru bir Türkçeyle kaleme alınmış.

* Merak unsuru son dakikaya kadar korunmuş.

* Yalnızlık ve dağılmışlık duygusu, şiirde neredeyse bu sözcükler hiç

kullanılmadan anlatılmış.

* Şiirde ses, ritm ve sair ahenk unsurları kararında kullanılmış.

* En çarpıcısı da: Şairanelikten uzak bir üst dil yaratılmış şiirde.

* Şair bu şiirde, başyapıt şiirlerde rastladığımız "şiir-obje"

çağrışımını en güzel şekilde yakalamış ve gelecekte de yorumcuların çok

konuşacağı, uzun uzun tahlil edeceği nefis bir esere imza atmış.

Edebiyat hocalarının çekeceği var:))

Tam da malum sitede şiirimiz "Günün Şiiri" seçilmişken, karizmamızı

çizip okuru buraya çektiğinden ötürü de şairi bir daha kınıyorum ve şiir

dostlarına sevgiler, saygılar sunuyorum.

Ku(r)luyorum.

M.B.

Afşaroğlu tarafından 10/31/2012 1:58:45 AM zamanında düzenlenmiştir.