Sıcak, lirik bir sesleniş!
*
Sevgili Şairin affına sığınarak, teknik anlamda bazı küçük noktalara dokunmak istedim. (Öneri):

1.bölüM:

bir ölüm kaç yaşamak ?
bunu bilmiyorsan kal
(cahilliğine bağışlar seni yollar)*

Giriş, etkileyici ama üçüncü dize fazla gibi. İki dize yeterli bence.
(Soru imi de çıkabilir görsellik açısından)
**

aşk
evet aşk!

EVET AŞK, Burhan Günel'in bir öykü kitabının adıydı. Baştan sona şiir. Sanırım 90'lı yıllardı.
*
(denilince) sular dururdu ya düne kadar
su iç,kapıyı unut,gerçeği anımsa:saflığını
bu geceyi dünden say
*
denilince > yerine "denince" olsa, daha mı akıcı olurdu?

aşk
evet aşk!

denince sular dururdu ya düne kadar
.........
***

(ben de) beni annem kuru bir gül bahçesinde unuttu
kimse hatırlamadı,orda kaldım bir gece
diye aldatırım göğsümü

(diner sabaha doğru birkaç dizede)
-----------
En fazla bu bölümde duraksadım. İlk dizedeki "ben de "ile başlayan kurgu, sanki zorlama yaratmış. (Ben de) çıksa.
Eksiltmeli bir kurgu. Son dize de bence fazla.
Şiirde tekrar sözcüklerden kaçınmalı şair.
"Gece" sözcüğü üst bölümde var. Aşağıda tekrar "...orda kaldım bir gece" şekli, şiiri zayıflatıyor. Gece yerine belki
"yıldızlarla" dense; yıldızlar geceyi de anımsatmaz mı?
Sonra, ...birkaç dizede"
altta "....hiçbir şiirde" tekrarlar da şiiri yoruyor aslında. belki şöyle (üçlü) bir kurgu:

annem beni kuru bir gül bahçesinde unuttu
kimse hatırlamadı, orada kaldım yıldızlarla
diye avuturum göğsümü
--
(ya da: diye aldatırım göğsümü)
*****


(ama yokluğun dinmez bende hiçbir şiirde
bunu biliyorsan gitme, kal)
yaşamına yorsun yaşamamı kalan sayfalar

*
Şiirde bitiş'lerin önemini herkes bilir.
Buradaki ilk dize (yokluğun dinmezliği...) hani, pek öyle yeni bir şey değil; süreği, ikinci dize de.
Keşke, daha çarpıcı bir imge olsaydı. Taze bir hava...
Tıpkı "annem beni kuru bir gül bahçesinde unuttu" der gibinin güzelliğinde.

Son dize "yaşamına yorsun yaşamamı kalan sayfalar" daha az kullanılmış.Daha iyi bir dize. Gerçi dili biraz zorlayıp yorsa da.
*
Bir de
"...... gitme, kal"

--
Ne zaman
"Gitme kal" biçiminde
bir sesleniş duysam;
ister istemez düşer yâdıma, Arif Damar'ın unutulmaz şiiri:
------
"Var yok dinlemez bir çocuk isteğidir
Gitme kal"

*****
"bu geceyi dünden say" manın heyecanıyla

okudum şiirinizi.

Teşekkürler.