Kendime SitemimNe zaman bana gelsen Uzaklardan Karanlık koyu bir dumanla kaplı geceme Çıkmış olurdum kapıdan. -Az önce- Gittiğim gibi -Az sonra- Yaşayacağım gibi yokluğunu. Yasaklıydın Sana uzanamazdı ellerim. Uzanamayışım eksik bırakıyordu Beni Senden. -Aslında- Sadece sevmeliydim -Yalnızca- Oluşunu bilmeliydim. En çok zamanaydı küskünlüğüm Biraz da geç kalmışlığımıza. Kar yağarken gecelerime Isıtmıyor unuttum demek seni. -Yetmiyor- Zihnim, isyanda iken kendime -Korkuyorum- Silinmiyor eskiyen hatalarım Zincirlenmiş bir kalbin feveranıyla Kuruyan gönlümüzü gözyaşlarıyla boğduk. hayallerimizi sahip çıkamadık , Belki de çıkacak gücüm alınmıştı bizden. -Yasaktık- Herşeyden ötelerimizde -İmkânsızdık- Anlatamadığımız kendimizde. Lâl olmak neye yarar Susturamıyorsan yüreğini. Mahremindeyken haykırman sessizdir Okuduğun başka hayallerde çıkar sesin. -Düşünemezsin- Üç harfin birleşiminin Aşk olduğunu -Unutturursun- Yeniden yazamadığın kaderini kendine. Parçalanır hülyaların yeniden Kadere yenilen yüreğinle , Heybende binbir umutların Ararsın seyyah olup vaad edilen Hayatı. -Red etsen- Neye yarar taşırsın sitemin az gelir. -Başka- Olsan da başka zamanlarında ondan taşınamazsın. DAĞÇİÇEĞİ... |