EY YOLCUey yolcu Gözüme kaçan tozsun ne akıttığım gözyaşı ne de gözkırpışım vefasızlığa çare değil düşmüyorsun... dile gelmeyen fısıltısısın kalbimin budasam da sana uzuyor ellerim ayaklarım sana koşuyor zincirinden boşalıyor mahkum ettiklerim çığ gibi dualar düşüyor gönlüme çığ gibi tövbeler düşüyor sönmüyor yaktığın ateş günahım erimiyor Dikenli kafesle sardım yüreğimi sızısı gözlerimi dağlıyor sularım çekiliyor ısınır mı ellerimdeki kan kan gülleri deriyorum umarsızca bağımı talan eden sana döşek olacak son durağında söküp attın bağrından aydınlansın yolun senli sensizliğimi saklar sonuma baktıkça yas tutarım güllerim lal dokunma ağlarım... ey yolcu Zorlama dilini gönülsüz selama yoktur minnetim acıyarak sorulan hatıra sözler mi tükendi dilin mi tutuklu yoksa kara bulutlar mı sardı güneşini donuyorum yokluğunda sahte sıcaklığına aldanıp açılan güllerim lal dokunma , ağlarım... DAĞÇİÇEĞİ |
güzel eserinizi seçkin kaleminizi gönülden alkışlıyor
saygılar sunuyorum..