DEĞSİNGözlerin gözlerime Ellerin ellerime Kalbin kalbime Değmesin der gibisin Sen ayrı yerde Ben ayrı yerde Birbirimizle Kavuşmayalım der gibisin Hâlbuki Ben insanım Sende insansın Sanki İnsansız insan Olur der gibisin Belki Taş olsaydım Belki Cansız olsaydım Belki Bitki olsaydım Bilemiyorum Belki o zaman İnsansız insan Olur derdim Bilirim ki İnsansız insan Asla olamaz Bunu der, bunu söylerim Karanlık günlerden Sıkıntılı sözlerden Karışık sorunlardan Işığa doğru yürürken Güzel günlerden Bütün güzelliklerden Zevk alıp eğlenirken Gözüm gözlerinde Ellerim ellerinde Kalbim kalbinde Yaşam için, Emin olarak yürüyeceğim Onun için Sonuna kadar değsin Gözlerin gözlerime Gözlerim gözlerine Ellerin ellerime Ellerim ellerine Kalbin kalbime Kalbim kalbine Her zaman değsin |