rahim
rahmin iki duvar arasında sıkıştırıyordu kalemimi
kurtulmak ihanet etmekti girdim bende hayatına içine hayatın matematiksel hesaplarını gördüm ‘o’ an ürperir gibi oldum. makas gibiydi girdiğim tüneller kesiyordu suretsiz yüzümü. eline beline attığımda kıskaçlıyordun her seferinde her seferinde tatlımsı acılık vardı bedeninde. bedenimizde. bedenimiz ellerimizde. ve ölüm, her an bizi bekliyordu. hissetmiyorduk acıları acımsı hayatı hayatın acılarını belden aşağıya düşüyorduk her yatışımızda içiyorduk sigaralarımızı sen çektikçe ve üflediğin o duman bir sisli geceyi andırıyordu soğuk, ıslak, ve nüans. dalgalar yandığını ve limanların acı çekiyordu her çekişinde ben, ölümle demir atıyordum her üfleyişinde hep seviştiğimizde. |