şimdi ben bir sigara yaksam
masanın üstüne koysam yalnızlığı
odaları küçük bulsam yeniden
bu düzenin gözlerini aralasam

şimdi ben bir sigara yaksam
sövsem bu dünyanın adaletine
ne çıkar elimde çaresizlik
isyanın tütününü yaksam

şimdi ben bir sigara yaksam
geçsem şerefinin karşısına
parmaklaklarımın boşluğundan
ellerine utancı bıraksam

şimdi ben bir sigara yaksam
hüzünden göz gözü görmez
otobüs kalmaz semtine
ansızın gelmeye kalksam

şimdi ben bir sigara yaksam
sığmam bu şehre sığmam
bir sokak bir kaldırım bir kuytu
şimdi hangi karanlığa sığınsam

şimdi ben bir sigara yaksam
paltomu giysem üşüsem
yolunu kessem rüzgarın
düşen yaprakları düşünsem

şimdi ben bir sigara yaksam
dalsam uzaklara boğulsam
sen gitsen de ben kalsam
kalsam da bir sigara yaksam

Önder USLU
10.10.2012