ERKEK GÖNLÜ
ERKEK GÖNLÜ
Yine kırık dökük her bir yanım Fırtınaya tutulmuş gibi dağılmışım Sevgisizliğin köhneleşen boşluğu Gülüşleri solduran amansız bir karabasan Ruhumun isyanını bastırmıyor serzenişler Hüznün boynu bükük çiçekleri sinemde Sabahları dövüyor karanlıklar Safir gözlerinde yuvalarken akşam İncinen kadınlık gururumu avutmuyor zaman… Yasemen kokularına salıyorum gönlümü Fesleğen kokuları annemden yadigâr Çam kokusu, çıra kokusu da babamdan Güneşe soruyorum baharı, yazı ve seni Erkek gönlünün değmeyişini Umuda karıyorum kanadı kırık kuşları Sevda denizinde kocaman bir buz dağı Aşkın dona kalması dudaklarda… Güneşi düşündüm yine de, sıcacık Sevda için, aşk için, sevgi için Sil baştan yeniden doğmak için Küllerimi savursam rüzgâra Biliyorum yine sormayacaksın niçin! Yoksa sevginin türküsünü mü? Yitirdik bir yerlerde yenilirken suskuya! Erkek gönlün değse gönlüme Kutsansa yakıcılığınla güzellikler Mutluluklar göz kırpsa efkâra Ne; kadın elim öksüz kalacak Ne de; kadın gönlüm yetim… GÜLŞEN ŞENDERİN |
Kutluyorum kaleminizi...
Saygılarımı bıraktım...