SÛPHAN DAĞLARI
Gezdiğimiz o yerlerde dolaşamıyorsak şayet,
Üşümekten korkuyorum, dizlerim yoruldu sanma. Gönlüm gezer ara sıra, gitmem için yok bir ayet, Yaşlanmak bilmeyen ruhum uslanıp duruldu sanma… Aldanma beden dilime sesli ağıt yakmıyorsa, Süzülüp içime dolan gözümden yaş akmıyorsa, Hâlâ feri sönmüş değil yollarına bakmıyorsa, Uykularda bekliyorum, gözlerim kör oldu sanma… Sabır çektim, dua ettim ismini susup anarak, Her mevsimde hücrelerim kâh tutuşup, kâh donarak, “Beni bu kahır öldürür” cümlesine inanarak, Süphan Dağları kıskanır, yüreğim kor oldu sanma… Kimler var ki unutmamış ne aşıklar ne yârenler, Kan revân içinde kalıp toprağa canân verenler, Böyle çilenin ecri ne, sorsak bilir mi erenler, Az bekle gönlüm kanacak, avutmak zor oldu sanma… Ayser ÖZBAKIR |