‘’Hiçbir istek sığmıyor bir yaşama
Çoğaltıyor her istek kendini’’

Savruluşun istenmeyen çocuklarıyız biz
Yalın ayak ,başı kabak tabirinden
Yoksunluğun, yokluğun ortasına doğduk
Bilmem kaç kez kendi boşluğumuzu
Kendimizle doldurduk
Kaç kez kendimize sarıldık
Kalabalıklara küfreden yalnızlığımızda
Kaç üşümek zimmetine geçirdi bedenimizi
Yağmurda ,karda.
Tutup silkeleseler gövdemizi
Kim bilir kaç yaşam dökülür bizden
Hazin
Evlerinizde ,ithal mamalarla beslediğiniz
Bir kaniş değerinde olamadık
Yetmezken kendimize
Çok geldik size

Seçtiğimiz hayatlarda değildik biz
Seçeneksizdik.
Bir serçe gibi ,ekmek kırıntılarının peşinde
Boşluğa savrulan bıçak darbelerine korkuluk
Olduk
Köprü altlarında,naylon çadırlarda
Senin yolunun düşmediği
Barakalarda…
Solgun bir yaşam, soluyorduk

Umut tacirlerinin amansız takipçisiydik
Toplayıp metal paralarımızı
Banknot hayalleriyle tacirin avucuna koyduk
Baştan ayağa üryanken
Açken karnımız da ,kanımız da,ruhumuz da
Kim bilir kaç kez soyulduk

Sen…kalkmış hayal/et diyorsun bana
Kalp durur mu sanıyorsun yersiz yurtsuz bir bedende
Her gidiş özendiriyor başka bir gidişi
Zaman,almış başını gidiyor ya
Ellerim,gözlerim,ruhum…durur mu
Kalkıp onlar da gidiyor
Parça parça eksiliyorum
Her sokak başında
Bekçi ,polis düdükleri ile ‘’ dur’’ kesiliyorum.
Sen ...şimdi ,kalkıp yüreksizlikle suçlarsın bir de beni.

Yık şimdi bana ait tüm tabularını
Kaldır başını bir kez olsun
Ben,ol da bak bana
Söyle
Kaç düş sığar ki yaralı bir ömre
Yüreğimiz durmadan ensesinden bıçaklanırken
Kaç düş gerçek keskinliğinde uğrar bize
Alnımızda yazgımız ,pusuda beklerken

Biz de bilirdik istemeyi
Biz de hayaller kurabilirdik öğretilseydik
Biz de kalem tutabilirdik
Koltuğumuzun altında korkularımız yerine
Kitaplar taşıyabilirdik.
Kim bilir aşık bile olabilirdik komşu kızına
Şiirler yazardık kalbimizin sevgiye ayrılmış bölmelerinde
Kimsesizdik
Emeksiz ve ekmeksizdik
Hiç terk etmedi elem,hüzün ,keder
Sadıktık ,her gece sokaklara taşan arabesk bir melodiyle
Ağırladık birbirimizi.
Çok gördünüz ya hani, bir bakış sevginizi
Bir sevmek bir ömür kucaklayacaktı bizi
Görüyorsun ya
Biz…biz olabilseydik,seçebilseydik
Sevilebilseydik,mümkündü çok şey
Sizin gibi olurduk göbeği kısmetsizliğe kesilmiş bir ömürde
Hiçbir istek sığmazken yaşamlarınıza
Biz… sadece, önce yaşamak için
Merhametle bölünmüş,sevgiyle sunulmuş
Bir lokma ekmek istedik