Soytarı Yaşam SoylularıyızAnsız sonbaharların sönük, solgun yüzüyüz En fukara ressamlarıyız hayatın Kırık utkularla ölgün geçer biten gün Fısıltıyı andırırken dün, üşürüz Milyonların içinde bir bakla gibi doyumsuzuz Mamut yalnızlığımızın yitik mağaralarında Uçsuz bucaksız çölümüzde övgü arayarak İç çekişlerimizin korkak şafaklarını tarayarak Sırları dökülmüş aynanın karşısında soyunur Tuzsuz lokmalarla şiirler yazarız hayata Toprak damlı evlerde öğünümüz -gurbet havası işte- Yaşamın yeşil ormanlarında murad biçeriz Yakar şarkılar buruk yüreğimizi Penceremize yansır gece Masallar kulağımızda… Nerelerde o çocukluğumuz? Kanlı bir sözdür elveda… Güzde hırçın çağlar deniz Esrik ikindiler sefamız Yontumuz kaybolan yitmiş bir krallık Vurduğumuz yerden ses dinleyen ruhsatsız avcılarız Hiçbir söz övgüsüz dönmez özüne Uçarken yaşam avuçlarımızdan Kendi çığlığımızı asla duymayız Harlı göğsümüzde kaybolur vefa Soytarı bir yaşamın soylularıyız… Selahattin Yetgin |
En fukara ressamlarıyız hayatın
Tuzsuz lokmalarla şiirler yazarız hayata
Kanlı bir sözdür elveda…
Vurduğumuz yerden ses dinleyen ruhsatsız avcılarız
Uçarken yaşam avuçlarımızdan
Kendi çığlığımızı asla duymayız
Harlı göğsümüzde kaybolur vefa
Soytarı bir yaşamın soylularıyız…
Harika bir şiir. Seçtiğim satırlar da en çok hoşuma giden satırlar. Tuzsuz lokmalarla şiir yazıyorum ben de üstelik hecesiz.
Soytarı bir yaşam benzetmesi, inanılmaz güzel. Bazen hisettiğim duyguları bu denli güzel bir şekilde okuyunca sayfada, coşku duyuyorum. Duyulmamış sözlerin büyüsüne kapılıyorum. İlk kez okudum şiirinizi ve çok şey kaybettiğimi düşündüm.
Saygılarımla.
hayal deniziii tarafından 10/5/2012 9:00:57 PM zamanında düzenlenmiştir.