/ Sen görmedin sevgili;
bir gece ansızın, yaşamımı, sesimi, belleğimi çaldılar!
Düşlerim yağmalandı, aşklarım gasp edildi,
’anamın sütü kadar helal’ coğrafyalarda../




I

Rüyaların bıçakla kesildiği bir yerdeyim
tekrarı mümkün olmayan aşkların, kalp çarpıntılarında...
ömrümü çaldırmanın ve çıldırmanın eşiğinde
intihara teşebbüs eden yıkık dökük hecelerim
işgal altında kanlı gülümseyişlerim
ve cam kesiği düşlerim...

Ayaklarımda bin yıllık esaretten artakalan
acıtan özgürlüğüm..
uzaklık yoktur gidecek yeri olmayana
saydam bir yola baş koymak bağlılığında
yollar çok, ama koyacak baş kalmadı!

II

/’Ölmenin rahmindeyim’
yaşamaya fazla gelip ölüme yetmiyorum../

Hayatıma yönelik silahlı saldırılarda,
gözyaşlarımı sana bıraktım, sızılarımı sana
kimliğimi borçlandığım aşklara...

Arka cebimde birkaç işe yaramaz şiirle
hayata kök salmaya çalışma saçmalığım
sesimi işitmeyen kalabalığın sağırlığında!

Kendi yalnızlığında şiir büyüten-
bir kadın şair, şiirlerin intikamını alıyor
kanlı coğrafyalarda
dönüp ardına hiç bakmadan
şairin vicdanı vardır, ama hayatın yok...

III

Vurun beni, ilkel silahlarınızla...
bedenim parçalanırken,
bir (anam) bütün kalsın içimde
bedenimi paylaşsın aç kurtlar

Vurun beni, ömrüme fiyat biçenler
beni bitmeyen yasak yollara,
uzun voltalara
beni vurun kurak aşklara...

Vurun beni, daha çok vurun...
salın beni kalabalık yalnızlıklara
bırakın uçurumlara, boğun beni derin sularda
tekrar dönmemekse, hiçbir tanıma sığmayan ölüm;
şiirlere gömün beni...
beni hükümlü çocukluğumun soğuk duvarlarına
beni anamın paslı hüzünlerine!



- Birdal Erdoğmuş - 2011 -