BUZ GİBİ
Güneşe değdim
Gözleri kamaştı Üzerindeki kara leke Patlamaları yaşadı Toz bulutu etrafa Ateş küllerini dağıttı Rüzgârın önünde Uzayı dolaştı Yeryüzünden Seyrettim olanları Olanlara kalbim karıştı Üç kuruşluk Ömür çaldım zamandan Beş kuruşluk Söz söyledim yalandan Ağladı zaman Düştü yuvarlandı andan Bütün renkleri beyazda birleştirdim İçlerinden maviyi seçtim Taktım renkleri peşine Yeryüzüne serptim Damla sudan Kaynadı zaman Bir cümle insan Yaratılan Saatinde an Kalbimi yakan Buz gibi kordan 28.09.2012 – İzmir |