TALİHSİZ İMAM (Manzum Hikâye)
Köyün birinde bir gün cemaat namazdayken
İmam boşta bulunmuş yellenivermiş birden Bakınmış etrafına duyan olmuş mu diye Huşûyla devam etmiş kıyam, rükû, secdeye Namazı biter bitmez kimseyle görüşmeden Evin yolunu tutmuş hazırlık yapmış hemen Toplayıp neyi varsa pılı pırtıdan yana Sıvışıp gitmiş köyden kuvvet verip tabana Aradan yıllar geçmiş köyü düşmüş aklına Dönmeye karar vermiş hizmet için halkına “Unutulmuştur” demiş “o talihsiz hadise” “Bunca zamandan sonra mahal yoktur beise” Bir sabah erken vakit çıkmış köyüne varmış Köy girişinde birkaç oynayan çocuk varmış Sokulup usul usul çocuklardan birine Sormuş: “Adın ne senin, kimlerdensin, yaşın ne ?” “Sarı İbraam derler bu köyde bubamgile Benim adımsa Hasan, buncâz bizim aile” “Şu anda yedi sekiz vardır herhalde yaşım İmam yellendiğinde ben henüz doğmamışım” Deyince, bizimkisi, hiç orada durur mu ? Baltayı bile bile tutup taşa vurur mu ? Çarketmiş hemencecik dönmüş gerisin geri Dillere düşmüş demek yellendiğinden beri Tarihsel kayıdında geçen bunca zamanın Milât olmuş meğerse yellenmesi imamın (05-08 Eylül 2012 Lüleburgaz) Zekâi BUDAK |