BEN BÖYLEYİM
BEN BÖYLEYİM
Bir kemiksiz dil yaratmış Yaradan Ve söyletmiş ona bir sürü yalan Bilen ne der gören ne der arkamdan Bilmiyeyim bilmiyeyim ya Rabbi Anlaşması pek zor imiş el ile Gerçekleri sazımdaki tel ile Ömür boyu yalan demez dil ile Söyliyeyim söyliyeyim ya Rabbi Dalgın diye alık sanmayın bizi Anlaşılır bir gün işin iç yüzü Aşka dair söylenilen her sözü Dinliyeyim dinliyeyim ya Rabbi Şiirden de hem resimden müzikten Nasibimi aldım şükür hepsinden Dışı temiz içi fesat kalbi ben Neyliyeyim neyliyeyim ya Rabbi Baldan tatlı gül kokulu hoş ama Zevki ile zulmü durur yanyana Böyle halden bilmez yâri bir daha Sevmiyeyim sevmiyeyim ya Rabbi Sevmiyeyim dedim ise inanma Bin can korum sevdiğimin yoluna İster ise atsın beni zindana İnliyeyim inliyeyim ya Rabbi Canımı al cânânımı bana ver Hak âşığı hak yolunda doğru der Bu uğurda bir gün ölsem de eğer Ben böyleyim ben böyleyim ya Rabbi Yüz süreyim yüzü örten o tüle Ben ağlayım nazlı yârim hep güle Varsın aksın dönsün yaşım bir sele Gülmiyeyim gülmiyeyim ya Rabbi Bir yaklaşır sonra kaçar ne iştir Anlaşılmaz ne barışık ne küstür Yâre akan yaşım gözde bir süstür Silmiyeyim silmiyeyim ya Rabbi Gün geçmedi tenkitsiz ve azarsız Zekâi bu, edebilir mi yârsız Ölür isem gurbet elde mezarsız Kalmıyayım kalmıyayım ya Rabbi (Babaeski - 1975) Zekâi BUDAK |
Alkışlıyorum kalemini
Yüreğine sağlık üstat
____________________________________________Selamlar saygılar