DEVA'LI DERT
Ve Dert Deva’ ya seslendi:
’Ey yüzümü güldürenim! Senin olmadığın tabiatta susuz kaldım ben. Güneşsiz kaldım, karanlık. Şimdi sen benim toprağımda ağaç olmalıydın, kökleri bedenimle sarmaş dolaş. Benim gökyüzüme uzanmalıydı dalların. Benim çehremi okşamalıydı yaprakların. Sen şimdi, Benim mevsimimde çiçek açmalıydın.’ Deva: ’Keşke.’ |
Ve Dert Deva’ ya seslendi:
’Ey yüzümü güldürenim!
Senin olmadığın tabiatta susuz kaldım ben.
Güneşsiz kaldım, karanlık.
Şimdi sen benim toprağımda ağaç olmalıydın, kökleri bedenimle sarmaş dolaş.
Benim gökyüzüme uzanmalıydı dalların.
Benim çehremi okşamalıydı yaprakların.
Sen şimdi,
Benim mevsimimde çiçek açmalıydın.’
Tebrikler üstadım Yürek dizelerini severek okudum
Kalemini yüreğini selamlıyorum
Saygılar selamlar