Kıble Rüzgarında Güz Ağıtları
Bu son fasıl meysiz gecelerimde
Yitikti bütün susmalarım Körebe oynayan sen ve ben Beden yorgun saatler vurgun ben suskun Gözyaşlarımın yüzüme rahmetlendiği o gece İntihara yeltelenen azgın bir ırmağın köpüklerinde bakışlarım O sevdası için çarpan yüreğimi Sedef kakmalı çeyiz sandığımdan çıkarıyorum Tarifi imkânsız sancılar kaplıyor her yanımı Darp izlerin nasırlaşmış törpüledikçe törpülüyorum Uykusuzluğa dirense de göz kapaklarım Duygularımı çoktan öldürdüğümü hatırlıyorum Bir nefeslik sigaranın dumanı kadar Kal diyebilmeyi ne çok isterdim İçime çeksem birlikte yaşasak İki kumru gibi yaşlansak mı diyorum Uzun sürmez bu gidişle çekip gitmelerin Şakaklarında derin bir sancı Her mevsim bir yaprak dökülürken içimden Bir gece daha düşüyor parmak uçlarıma kıvranıyorum Birer dipsiz kuyu gamzelerim Kılıfsız gözyaşlarım sığınıyor en derinlere Dilimde adın kan kaybeden yanımı sarıyor Ve ben gidiyorum REMZİYE ÇELİK 19.09.2012 ÇARŞAMBA Şiirime uğur böceğini layık gören değerli seçici kurula çok teşekkür ediyorum saygılar. |