5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1102
Okunma
Yüreğimin büyük sandığım cılız yarası kapandı bugün.
Ben bitmeyecek, gitmeyecek sanırken
Sonsuza dek kaybettim işte,
Hiç ölüm keyif verir mi?
Duyuyorum.
Yokluğunun yarattığı boşluktan iğne bile geçmiyor artık.
Küçük dağları heybesinde taşıyan soytarı!
Vezirliğine harcanan süre doldu.
Verdiğim değer kadar değil mi en nihayet ederin?
Yaşamınla yası sürükleyen yüreğim,
Kabrinin başında deste deste gül şimdi.
Uğruna adanan her saniye ziyandır, hebadır.
Bu da; hitabını içinde barındıran son karalamadır.
.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz