Kargayla KelebekBir günlük seyranına kanan gafil kelebek, Süzerken gözlerini şöyle çatmış kargaya: "Âfet-i devran benim, mübarek kara şebek! Benzer senin hayatın upuzun bir kargıya!" Meğer değilmiş karga bildiğimiz budala; Asırlık gagasıyla vermiş hemen cevabı: "Hayatın bağrı bilip, tutunurum bu dala Arşa mı ermiş sanki güzellerin sevabı! Devam etmiş kelebek inceden söylemine: "Bin bir türlü çiçekten gıdamı alıyorum; Bu nedenle oluşur kanatlarımda mine! Senin gibi her sabah boka mı dalıyorum!" "Unutma" demiş karga, "söz konusuysa hijyen, Âlem bilir, önceden sersefil bir tırtıldın! Kanma âdem dese de sana uçan müzeyyen Benim nazarımda sen kibirle ayartıldın!" Almış nasibi nemden kelebeğin gözleri, Dokunsan, incileri dökecek gibi olmuş. Ağır gelmiş karganın acı veren sözleri, Aslında güzelliği ölüme giden yolmuş... Karga, acı gözlerle bakarken solan güle; "Övünerek geçirme!" Demiş "fanî hayatı, Rüzgar eser, mum söner, söylenir ’güle güle’ Boylarsın işte böyle meçhule giden yatı..." @Dilevin |
fakat bazı kelimeler var ki şiirde gördüğümde ıııhhh diyor içim şiirden kopuyorum.
"Senin gibi her sabah *oka mı dalıyorum!"
alıntı yaptığım dizede geçen kelime gibi...küçük ve samimi bir eleştiri olarak algılayın lütfen...saygımla.