boşluk
Heryerde
kahve fincanı içinde yada kaburgalar arasından bakıyor. Odamın içinde boşluk ve odam boşluğun içinde. İki siyah kirpik arasında sızıyor yeşile. Dünya elinde dönüyor. Güneş patlarken henüz birşey görmediniz der gibi gülümseyen boşluğu hissediyorum. Başımın altında yastığın içinde misin? Yoksa çorap çekmecesinde mi? Cüzdanımda mısın boşluk? Bin kilometre uzakta soğuk rayda ilerleyen trenin yemek vagonunda mı? Harfler kırılır bükülür cümle katlı düşünceler çöker arenada ölen boğanın tatlı gözlerinde… |
Kimbilir belki hep aranan bir şeydir bulunamayan belki. Belki bir yoksunluk hissi.