bir savaş çıktı gökyüzünde
günün hangi saatiydi
ve akrep yelkovanı hep mi acıtmalıydı? deniz köpürüyordu ellerim o denli tutumsuz karamsar ölümler dışında ölüleri karartıyordum... sus-lar-la geçiyordu sensizlik azap bedene azap cehennemeydi... kırılıyordu yokluğunda ar damarı sensizliğin, edepsizleşiyordu dilim, kem gözleri oyuyordum, dilleniyordu acıtan sensizliğim... izmir den geriyordum kollarımı istanbul üstündeki sen hedefime... nişangahın bendim tetiği her düşürdüğünde ben deli gibi seni sevdim... ve bir savaş çıktı gökyüzünde yıldızları devirdim sen gülünce güneşi esir ettim sen şimşek gibi saplan göğsüme... erkan ulusoy |