küçücük yüzün avucuma düşüyordu
ilk sesini duyduğumda
küçük bir kız çocuğu doğruldu bağrımda, küçücüktü elleri, küçücüktü ayakları küçücüktü burnu, dudakları, şımarıktı avazları... ve günler geçiyordu saatimin üstünde ve ben saat başı seviyordum delice, dakikalar hoyrat bir rüzgar oluyordu, ve zaman saatin akrebinde yerleşmiş olan sana koşuyordu... küçücük yüzün avucuma düşüyordu, ve kısacık saçların kokuyordu burnuma... ve küçücük dudakların ismimi söyleyince ismim güzelleşiyordu dudaklarında... ve yavaşça sarılıyordum sana sen azcık acısan ben ciğerimden kusuyordum sen anlamıyordun bebeğim diye sarılıyordum ölüm sırtımda ben sende ölüyordum yokluğunda... erkan ulusoy... |