dost bildiklerimNerde yakınlarım dost bildiklerim Ardın sıra koşup pek sevdiklerim Girdiler bağıma gönül bahçeme Kırdı yüreğimi el verdiklerim Bilemeden geldim ben bu yaşıma Bir oldular taşlar yağdı başıma Güvendim inandım amma yanıldım Mihnet yüklediler dertli canıma Şimdi akıl başa geldi kendimce Yarı gençlik gitti yıllar geçince Derdi saldım suya yâre meylettim Bir vefalı yar bana gül verince Hidayet DAL/Can Sokağı Lambaları ** İnsan ne tahkire ne de sövgüye layıktır benim niyetim usulcacık cımbızlamaktır sevgi yurdundan gelirse duyduğum sancılar inanın dostlarım daima hatırda kalır Hidayet DAL |
Korkuyla titrediğimde önümde gördüğüm
Düştüm derken elinden tuttuğum
Nerdesin hayalin yakar içimi...
..................Haklısınız ve bu da benden size gelsin.