Sevmek, zamanlarının buğusunda kalmış. Ah-u zar ederken diller geçmişinden, Her hayat ses bulur başka başka hikayelerde. Ve kulak arkası sigara olur umutlar. Can çekerse yakılıp içilen duman duman.
Hayaller, şişesinde durmaz içtikçe sarhoş eder. Kahır olur , hüzün olur arda kalanlar geceden. Keman sesinde uyunur rüyaların sıcağında, Hayali sevgililerle sevişilir , gem vurulmaz yaşananlara. Gerçeğe dönülür ve koca bir hayal kırıklığı ile sabaha.
Hüzünbaz olurken aşksız geçen yalnız günler, Sebat edilir hayallerde yaşanıp umutlarda büyütülen, Katran karasındaki tek ışık olan sevginin olasılığına. Ayaklara prangalar vurur korkular , dillere lal düşürülür, Oysa kalp hergece kanatlanır özgürlüğüne.
Kumdan kalelerinde örgütlenir mumdan komutanlar, Her dakikasında savaş eder beden kalbiyle, Oysa bir güneş ışığı yeter herşeye , bir de rüzğar. Işığını kaybeden nefes alışlarındaki rüzğarını da kaybeder. Ve kumdan bir yalnızlığa tutuklu kalır koskoca bir ömür.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Paramparça Umutlar Ve Yalnızlık şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Paramparça Umutlar Ve Yalnızlık şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sevmek, zamanlarının buğusunda kalmış. Ah-u zar ederken diller geçmişinden, Geçmiş hiç bir zaman geçmemiştir aslında ya aklımızda ya yüreğimizde bir gün hep karşımıza çıkar. Kalemine ve yüreğine sağlık çok güzel ve anlamlı şiirleriniz var.
Kumdan kalelerinde örgütlenir mumdan komutanlar, Her dakikasında savaş eder beden kalbiyle, Oysa bir güneş ışığı yeter herşeye , bir de rüzğar. Işığını kaybeden nefes alışlarındaki rüzğarını da kaybeder. Ve kumdan bir yalnızlığa tutuklu kalır koskoca bir ömür.
Ah şu ömür nelere heva edip tutkun kalmaz ki...diyor gönülden kutluyorum seni okumaya devam edeceğim şairem...Sevgiler...
işte ben geldim can doğan güneşin gecelerini aydınlatan ay nedir seni karamsar eden nedir yalnızlığa iten bır daha boyle şiir okumamak adına senden inşallah kalbimin tek sahibi canımın canı seviyorum işte
Mutsuzluğun, karamsarlığın yansıtılması yaşamın başka bir huzur veren yolu olsa gerek. İnsanlar sıkıntı ve özlemlerini dışarı vurdukları oranda yaşama daha sıkı bağlılık gösterecek, yaşamın gerçekliğini tam olarak kavrayacaktır. Üzüntüler de, mutluluklar da yaşamakta olan insan içindir. Sabretmek, mutsuzluğun yükünden kurtulmak bir an da mümkün olmasa da umudunu hiç bir zaman tüketmemeli. Değerli paylaşımınızı yürekten kutluyorum. Saygı ve sevgi ile kalın.
Ve kumdan bir yalnızlığa tutuklu kalır koskoca bir ömür. evet esasında şekilsiz bir şeydir yalnızlık, bazen insanlarda gideremez içimizdeki yalnızlık duygusunu. tebrikler harika bir şiir olmuş. sevgi ve saygılar.
Hüzünbaz olurken aşksız geçen yalnız günler, Sebat edilir hayallerde yaşanıp umutlarda büyütülen, Katran karasındaki tek ışık olan sevginin olasılığına. Ayaklara prangalar vurur korkular , dillere lal düşürülür, Oysa kalp hergece kanatlanır özgürlüğüne.
YALNIZLIK SENFONİSİDİR NOTALAR MÜZİK EŞLİĞİNDE ÇALAN ŞARKILAR BİZİ ALIR GÖTÜRÜR ÇOK ÇOK UZAKLARDA OKYANUSLARA BIRAKIR SESSİZ SESSİZ AĞLAR YAĞMURLAR GÜL YÜZÜMÜZE GÜLÜMSER EN SONUNDA HAYAT UMUTLARIMIZA BİR YELKEN OLUR KAPI ARALAR SÖZ: ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*&
Sevmek, zamanlarının buğusunda kalmış. Ah-u zar ederken diller geçmişinden, Her hayat ses bulur başka başka hikayelerde. Ve kulak arkası sigara olur umutlar. Can çekerse yakılıp içilen duman duman.
Hayaller, şişesinde durmaz içtikçe sarhoş eder. Kahır olur , hüzün olur arda kalanlar geceden. Keman sesinde uyunur rüyaların sıcağında, Hayali sevgililerle sevişilir , gem vurulmaz yaşananlara. Gerçeğe dönülür sağlam bir hayal kırıklığı ile sabaha.
Hüzünbaz olurken aşksız geçen yalnız günler, Sebat edilir hayallerde yaşanıp umutlarda büyütülen, Katran karasındaki tek ışık olan sevginin olasılığına. Ayaklara prangalar vurur korkular , dillere lal düşürülür, Oysa kalp hergece kanatlanır özgürlüğüne.
Kumdan kalelerinde örgütlenir mumdan komutanlar, Her dakikasında savaş eder beden kalbiyle, Oysa bir güneş ışığı yeter herşeye , bir de rüzğar. Işığını kaybeden nefes alışlarındaki rüzğarını da kaybeder. Ve kumdan bir yalnızlığa tutuklu kalır koskoca bir ömür.
Çok hüzünlü bir şiir okudum.Bu bir kurgu muydu yoksa ,yaşanmış olan birinin yaşamıyla ilgili miydi ?Anlayamadım.Ama konun mısralara dökümü harikaydı... Sevgi ve selamlarımla.can dostum...
Ah-u zar ederken diller geçmişinden,
Geçmiş hiç bir zaman geçmemiştir aslında ya aklımızda ya yüreğimizde bir gün hep karşımıza çıkar. Kalemine ve yüreğine sağlık çok güzel ve anlamlı şiirleriniz var.