YIKIK
Soldurduğun ömrüm,
yollarında çatırdayan küflü yaprak olmalıydı. Bir soluk gibi doldun gönlümün mahsenlerine, Acıydın, Acıdım! Bu yolun başında dimdik ayaktaydım oysa, Varlığın kafiydi sonuna varma gayretime, Terk’inle yıkıldım. Nicedir böyle can vermedim ben. Kulaklarıma sensizlik sessizliği doluyor, yer gök figan. Derdim yoluna baş koymaktı, Dayanağımdın, Kırıldım.. Sokak sokak bilirdim yollarını, Adım adım uzanırdım sancına. Can! Kimse görmesin seni, kahrını bilmesin kimse Ben sana mahpustum, Sana mahkumdum. Öyle kapadın ki kapıları, Sürgülerimden sıyrılamadım. Tellenen sigaranın dumanında efkarındım, Dağıldım. Bir kor sandım kendimi yüreğinde, harladım. Sen kıvılcım koydun adımı, sonra üfledin, Söndüm.. |