SENSİZ
Sensiz bir başka,ıssız gülüm buralar.
Yollar aynı,kaldırımlar aynı insanlar. Ama bir şey yok içinde işte,tanımsız. Anladım ki, senmişsin bu şehre güneşim. Sensiz sokaklar, o sokaklar değil. Sensiz günler, o günler değil. Sensiz akşamlar, o akşamlar değil. Sensiz bu ömür,o ömür değil! Birşey çaldı,beklenen gidişin benden. Seni beklediğim köşe rensiz gözümde. Oysa ne de mutlu giderdim;gün,gece. O yerler,o yerler değil artık gözümde! Sen gittin ya,ne kalır şimdi geriye. Hangi uçsuz gecem,sabahı bulur artık. Hangi bakış, yüzümü güldürür artık. Sen gittin ya,ne farkeder benim için! İçim yanıyo,taa derindeki sevginden. Yanıyorum her gece,sen hiç bilmeden. Bir avuç kül olurum,geçersin üzerimden. Biçare o külün,ben olduğunu bilmeden! Seni sensiz yaşamakmış gülüm en beteri. Sabah kalktığında,aklımdaki en değerli, En değeli parçamsın işte,anla be sevgili. Parçası olmak bir insanın,hepsi bu işte! Seni görmesem zindan olur bana günüm. Sensizliği bir parça hafifletir,gül yüzün. Resimlerinde olmasa ah,neylerim gülüm. Sensiz gecem de bir gündüzüm de ömrüm. Sen giderken,arkanda suya hasret ağaç, Sen giderken,yanmaktan kahrolmuş adam. Sen giderken,gözü kararmış bir beden. Arkanda bir mezar bırakmışsın be gülüm! Bu son gidişti,bir daha döner mi bilmem. Bu son sevişim,bir daha severmiyim ben. Bir kere sevdim,yeter artık acı çekemem. Bir kez yandım,kaçkere yanar bir beden. -------------->BURHAN SEVİMLİGİL<------- |