KIYMETŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ateş altında yaralı bir Müslüman’ın şehadete kavuşması
Gecenin yarılarında
Gözlerim faltaşı açık karanlığa Kulaklara gürültüler Ölüm hemen yanı başımda Elektrikler kesik Nefesim sessiz, başım eğik Hemen yanımda bir ceset Annem mi, kardeşim mi? Yoksa babam mı, yeğenim mi? Artık unuttum, Anılarımdan unutulmuş kesit Beynim dumurda Güzelden bir şey kalmadı hafızamda Sağ bacağımda bir sızı Sanki yaşıyorum kışta yazı Alev sarmış her tarafımı Gürültüler, silah sesleri Kurşunların, bombaların Sonu gelmez vızıltıları İçim geçiyor Kirpiklerim birbirine değiyor İçimdeki ürpertiler Dinginliğe erişiyor Ani bir gürültüyle Kendime geliyorum Kafamı yere koyuyorum Kollarımla başımı koruyorum Koluma bir şey çarptı Camlar üzerime geldi Şangırtılar kulağımı çınlattı Gecenin karanlığını Uçakların, bombaların sesi sardı Titriyorum, Direniyorum Bir ben kaldım yaşayan İçeride yok benden başka canlı kalan Dışarıda çığlıklar Bende çığlık atmak istiyorum Gücüm kalmamış Sesim çıkmıyor Midem kazınıyor Ne zaman yedim bilmiyorum Uyuşukluk çöktü içime Yavaşça bıraktım kendimi yere Gel oğlum artık Haydi, akşam olacak Ne olur anne Biraz daha kalalım Bak ne güzel burası Yeşillikler içinde koşuyorum Bir umarsız kuş tepemde uçuyor Sanki onunla yarışıyorum Yılan kıvrılarak otlara karıştı Koştum, koştum, koştum… Terledim, yoruldum Bütün gücümle Kendimi yandaki arka attım Su ne güzeldi. Suyun gelişine karşı direndim Elbiselerimi bile çıkarmamıştım Uzaklardan annemin sesini duydum Haydi, oğlum nerdesin? Akşam oldu Ah… Korkunç bir acıyla uyandım Ellerimle acıyan yerime uzandım Yoktu sağ bacağım… Çığlıklarım karanlıkta yükseldi Çığlıklarımı karşılayan gürültülerdi Uçaklar, bombalar, kurşunlar Çığlıklarımı karşılayanlardı Acılarım yok olmaya başladı Aklım, kalbim, vücudum Uyuşmaya başladı Kalbim Allah’a yöneldi Eşhedüenlailaheillah… Ve eşhedüennemuhammedenabduhüveresuluhu 05.01.2009 - İzmir |