İSİMSİZ…..Onlar için akşam sabah yok Yok bugünün dünden farkı Birkaç damla göz yaşıdır Oyun gibidir yaşamak Bir taze ekmeğe, Bir sıcak çorbaya, Umutlarını teslim edebilmek Kaderleridir, kendi deyimlerince Denizden tarlalara ekerler sevdalarını Bir uçurtmanın kanadında dünyayı dolaşırlar Bir tutam nilüfer, Bir demet mor menekşe yetiştirmek Belki de tek şeydir Sevgi adına ellerinde kalan. Umudun adıdır bir tatlı gülüş Onlar ki çocukturlar Lakin yoktur umutları Yarını bilmeyenlerdir onlar Sevgilere acıkmıştır minicik yürekleri Yaşamı öğrenirler korkunun gözlerinden Köprü altlarında Evler kurarlar yıkık dökük Düşler kurarlar korkularla dolu Bazen tüm kirliliğiyle yaşam Aynalarca vurur yüzlerine Bazen saf, bazen temiz Bazen tatlı hayellerle doyururlar karınlarını Bazen de Allah kerim Bazen kanlara susamış gibidirler Bir tv kanalında bir flash haberdirler Bazen bir gazeteye birinci sayfadan manşet Sonra unutulurlar yeniden Köprü altlarında bir süs gibi kalır Yapılan onca vaat ‘’Kader utansınlar ‘’yükselir ’Batsın bu Dünya’ En çok söylenen şarkıdır. Neden bu kadar zor, Bu şarkıları duymamak? Çıkarın sevdalarınızı Koyun orta yere Yüreğinde sevgi taşıyanlar Yönünüzü çevirin karanlıklar üstüne Yürüyün cesaretle Bunlar bizim çocuklarımız Bitirelim bu ayıbı Görelim, ne kadarmış büyüklüğümüz |