YABAN ÇİÇEĞİ GİBİHangi dağın başında bilmem ki hangi yerde Her şeyden sakınmaktan kaçmış yaban çiçeği Bilmem hangi yüreğin üstüne olmuş perde Severek dokunmaktan kaçmış yaban çiçeği İnsan görünce kaçar bilmem nere saklanır Zarar verecek diye sevene yasaklanır Değeri yoktur diye çoğu kez savsaklanır Aşk diye okunmaktan kaçmış yaban çiçeği Sindikçe sinmiş gibi titriyor açılırken Rüzgarlarda savrulup etrafa saçılırken Bağlanmaktan korkarak son sürat kaçılırken Zoraki sökünmekten kaçmış yaban çiçeği Bu kadar bilinmezin altından kimler çıkar İnsan oğlu doyumsuz, bal yese baldan bıkar Elleri hep duada çok zaman yalvar yakar Boşuna yakınmaktan kaçmış yaban çiçeği Kim bilir nerelerde hani mevsimde açar O da bir insan gibi arada umut saçar Alnında yazısı var diyor ki ben bir naçar Şaşkınca bakınmaktan kaçmış yaban çiçeği Kimsenin ahı kalmaz günü gelir anlarsın Ne kadar acı varsa birer birer sonlarsın Arada ağıt olur kulağımda çınlarsın Aşk odunda yanmaktan kaçmış yaban çiçeği Hep böyle deli dolu geçip gitmiş onca yıl Gözlerinden yaş dökmüş çoğu kez sayıl sayıl Dosteli’nde aşk olmuş bakarken mayıl mayıl Sevmekten çekinmekten kaçmış yaban çiçeği |