ŞAŞKIN BİR YOLCUYMUŞ GÖNÜL
Sensiz her şey kaldı yarım
Ne yaptıksa boşa gitti Arşa çıkmış ahüzarım Bilmem nasıl hoşa gitti! Gençliğimi heba ettim Yalnızca ben bana yettim Hayalleri tez tükettim Her birisi düşe gitti O ki bende bir gülüştü Her şeyi benle bölüştü, Birden bire gözden düştü Olur olmaz işe gitti Çok deliydi uslanmadı Yüreğime yaslanmadı Ham demirdi paslanmadı Sona değil başa gitti Bazen boştu bazen dolu Şaşırmış bir Mevla kulu! Belli ki bilmiyor yolu Yaz bahardan kışa gitti Kimde yağmur kimde seldi Dosteli aklını çeldi Bu kavgadan gına geldi Kirpiğimden yaşa gitti [ |