Ve ben cesedimide alıp bu lanet şehirden ayrılıyorum...!
Gittikçe cesedime benziyor,
sana beslediğim ne varsa...! Soğuk... Artık yüzümü göremiyorum, baktığım hiç bir boy aynasında... Yağmurlar yağıyor kent-ime durmadan aralıksız, ıslanıyor sokaklar, caddeler ve mezarlıklardaki cesetler... Ve ben sırılsıklam olamıyorum... Sensiz... Köşe başlarında işlenen faili meçhul cinayetlere, şahit tutuluyor... Gözlerim. Ellerim. Sensizliğim... Sana dair verdiğim tüm sözlerimden muaf kılıyorum kendimi, salıveriyorum senli, sensiz neyim varsa ıslanan sokaklara... Ve ben cesedimide alıp bu lanet şehirden ayrılıyorum...! |