beni kurtarın kendimdenk/okla kukla tenimi tamiri yok bilinç alt geçidinin ve lastiği patlak gerçekliğimin yor beni; çalıştır farazi kavram fabrikalarında yor beni; alamete, elemente ve hayra yaşım, yaşamı emiyor, kaşı-kılı dökülüyor inandığım pek çok şeyin kentinden menkul bir ömür onu da satıyorum yara dövmesi var şairlerde yaranın değil, dövmenin acısı var tenlerinde şiir dediğin su tabancası ya da yazar’kasada fatura herkes olduğunu sanıyor ah, kendine hüsnü zan veya iftira! ben, olamamanın sancısıyla yaşıyorum siz, olmuş olmanın gururuyla ölüyorsunuz hepimiz aynı toprağı yiyoruz ama hepimiz aynı kasnağa işlenen farklı renklerdeki iplikleriz ama zaman aynı renkte koparacak bizi jir-mç-fhrn |
Biliyorum düşünceli olmak bir şairin en büyük suçu, günahı..
onlar, olmuş olmanın gururuyla övünsünler
ve biz ardımıza bile bakmayalım
aynı kentte doğup, yaşayıp ve ölsünler..
Bir şair asla "ben oldum" demez,
Çünkü şiir yazmak nefes almak gibidir onun için
"Oldum" derse "Öldüm" demektir
"JİR" i okuyorsanız kelimeden ağaçların olduğu bir ormanda
Yalnız başınıza yürüyorsunuz demektir,
Bu baş dönmesi şiirlerin arasında kendinizi
bulup bulup kaybetmenizdendir..
Tebrikler..