kapıyı beklemediğim şekilde, güleç, cıvıl cıvıl bir kızcağız açtı
ne diller, adıma “bey” ekleyerek, ilgili, girişken, hakim, canlı
hakkımda alakalı-değil, her şeyi, tüm her şeyi biliyordu
anladım ki, bizimkilerle, bizim misafirhanede kalıyordu
bizimkiler onu, o bizimkileri çok seviyordu

tertemiz bir ev, yemekler harika, bizimkiler bakımlı
anam-babam Melek’i bizim evin gelini görüyorlardı
babam; “-buzdolabı, televizyon, altın, aklına ne gelirse aldı” dedi
anam “herkesler talip, çabuk tut elini”
Melek Hanım da dünden razıydı tabi..

“-civan gibisin.. şehir yerinde kim bilir kaç sevgilin vardır senin
Melek gibi garip bir köy ebesi; nasıl olsun sevgilin
ama senin tüm hayatını biliyorum, resimlerine bakıyorum
bu endam, bu gözler, geceler boyu bu dudakları öpüyorum
sana aşığım, senin olmak istiyorum,

Yaşamın güzellikleridir bunlar.Ne harika bir anlatım.Orda olmak ne güzel.Güzel olmayınca güzelsiz yaşamanın da bir anlamı yok.Gördüğünüz kitapları hep özletir okumasını insana..Yaşamdır işte...
Sevgi ve selamlarımla....

İyi bayramlar. Bu vesile ile şiirinizide okumuş oldum.

anlatımın güzelliği mısralarda.farklı iki yaşamın birleşme hayalleri çabaları.
sonu hayır ola...
tebrikler.

Bir Anadolu kasabasında evlilik hazırlığı bu kadar temiz ve güzel olur...
Şiire dökülmüş...
Tebrik ederim....