anla...
bilmem kaç boşluk düşürdüm, göğün döşünden
uzaydan aktı varsıl yokluklarım, yoksul çokluklarım kurak çöllerimi ektim bulutların zeminine de, kervanı, hurması bile yok kum’al topraklarımın sevgilim, kalbi kırık felsefemin, aklım, roman’dik üçgen vücutluların piçacılarında, hiçaçılarında… yaradılışım, yaratılışımı kemiriyor sorguluyorum, sorguladıkça, birleşiyor tanrılar g/azab s/algılıyor benliğim bana muskalar yapan sevgilim, kaza s/üsü kaderimin nil’ini musa’sından ikiye böl ve tanrının sözleriyle bağla şamantik yırtıklarımı kafesimden buharlaşıyor başımdan lanet gibi yağıyor nefesim göğsünü göğsüme ört, kafesin kafesime, nefesin nefesime; iç organlarıma soluk olsun nefesin ağzı orman; dili, dallı erkeğim ağzını ağzıma giydir; ciğerimin dumanına dolansın oksijenin düz’lem vav, kef, rakamatik sayılar matemaği şımartıyor ebcet kıymeti adımın ve adımlarımın harfi sayıları ay’ın ikiye bölünme tarihi hücrelerim harf, hücrelerim sayılar al; birleştir, senleştir iki yana akmış beni kimyam ateşin, simyam yangın yeri sen semender, ben azerşeb gel aşkı, ateşin g/eninden yapıp d/okuyalım kaknüsün medeniyetini sevdiğim, yüz’yuvarlak bakışların, çeviriyor beni çemberinde. tenim esmerinde, derim kemerinde saçlarım ve senin sakalların ne zaman karışacak yine birbirine? jir-fhrn |
oksijen hayattır ayrıca