Hezeyan GönülŞiirin hikayesini görmek için tıklayın zamanı da yok mekanı da...
Sen....
Gözlerin sahranın menşei, Eşsesli bir hüzündü sözlerin. Haykırışlar içinde boğulurken sevdasına sahip çıkamayan Gözlerini gözlerime esir ettiysem suç benim miydi ? Esrik yalanların bedevisi , Seni özgürlüğüm kadar çok sevmedim mi ? Soysuz sevgilerin izleri var gönlünde. Tozlu raflarında antikleşmiş Şiirlerin kadar asiydin aşka. Bir nefeslik hayatın devranıda geçiyor usul usul. Sen özgürlüğünü kabul ettiğinde fırtınalarım hal bilmez olur. Diyorum ki bazen bir semazen yanlızlığıı kalsa bedenimde. Martıları bırakıp gemilerin gidişlerini yazsam. Dalgaların sesini dinlesem. Saçları aklıma geldi Beyaz..... Artık zaman tersine akmakta hoyratça. Züleyha kokuyor her yan. Fotoğraflar tersine duruyor Ah yüreği yangın şehir... Çocuklar doğuyor sevdaya isim olmak için. Varoluş aklıma geliyor. Gözlerim feri kaybolmuş sırra kadem. Boşaltıyorum zehr-i amber hüzünleri kusar gibi. Hangi hilebaz soktu bu aşkın tanıksız tınılarına ? Sır bilinmezlik gölge perişan Mümkün mü düğün evine sala sesi ? Yüzün hangi tarafı bana daha yakın söyle Kirletilmiş sözler kaldı kefene koyduğum. İkinci el aşk mı oldu bizimkisi? Fırtınanın hışmı ağır oldu Gönlüm hezeyan. Su akar yoluna bulur derlermiş. Bırakma... Giderken kırıp döktüklerini topla Yeni suretlere inşa edersin gönlünü Kelimelerin gölgesi hala durur. Hâlâ sinemde, Gitmedi ki.............. sermin ÇINAR/izmir canım arkadaşım seslendirme için teşekürler..seni seviyorum güzel kadın... |