UTANIYORUM
Ah Süleyman,
Zaman nasıl bir eziyet oldu yaradılana Ne şeref bıraktı kendinde, ne umut yarınında. Amacını araç, aracını amaç etmiş vicdanlarla doldu güneşi buladılar balçıkla üstüne bir de günün Ah Süleyman ! Yaşam kurşun kalem kadar sadık olsa, Senle ben silgi olsak |