MANZARA
Bugün Pıyerloti deyim
Geçmişimin anıları ile baş başa çay içmekteyim.. saçlarım, ümitlerim dağınık, Haliç’e dalıyor gözüm. Hem Marmara, çırasına kadar, hem Marmara değil , bir manzaradayım. Belki herkes kadar pişman Belki herkes kadar değilim. Ne zamana hükmettim Ne içimdeki sese iki arada bir derede geçmekteyim. Arkta bir yaprak gibi günlerim. Kapı gıcırtısından namelerle avunmakta gönlüm. Hayat bir bardak su, Hayat bir dilim nimet. Anladım ; Hayat ne kadar seversen, o kadar eziyet demek |
hele lotide kahve içmek bir harika
şiirde hakkettiği yerde üstat sevgiyle...